Netwerken en Samenwerking,  Trends en Innovatie

Google Wave – email anders

Google Wave is gisteren gelanceerd bij de Google I/O conferentie en het internet stroomt onmiddellijk ervan over. De reden is eenvoudig : Wave probeert niet minder dan het meest gebruikte internet tool, email, om te toveren tot iets uit de 21ste eeuw.

Twee broers, Jens en Lars Rasmussen waren al eerder verantwoordelijk voor het maken van Google Maps. Zij stelden zichzelf de vraag : wat als email vandaag uitgevonden zou worden, ipv in de jaren ’50 – hoe zou het er dan uitzien ?

Real-time communicatie en samenwerking

Wat ze nu hebben gemaakt is een communicatie instrument in real-time. Dat niet alleen aspecten van email heeft, maar ook wiki’s, chat, sociaal netwerken, wikis, web chat en project management in elkaar gerold. De demo hieronder is lang, maar fascinerend. Neem alleen al de eerste 30 minuten en je krijgt een goede indruk wat het is. Kijk ook even naar de extension “Rosy” in de laatste 10 minuten en dan zie je een bijzondere toepassing van Wave : een real-time vertaler terwijl je schrijft.

Aspecten van Google Wave zijn dat het open source zal zijn; het is gemaakt in HTML5, waardoor de mogelijkheden van de browser om applicaties in te laten lopen sterk zijn uitgebreid; Het is real-time – waardoor bijv direct aanpassingen te zien zijn, die iemand anders in jouw document maakt. De mogelijkheid bestaat om een document dat je open houdt voor anderen, om te laten editen door die anderen. Waves kan je embedden in sites of blogs. Een erg briljant element is dat je “gesprekken” in email of op het web terug kan spelen, alsof het een video is. Hierdoor kan je goed zien wie van de deelnemers iets heeft aangepast of toegevoegd heeft in een gesprek.

Waarom is dit zo bijzonder ?

Email is een buitengewoon slecht instrument geworden voor communicatie en samenwerking. Het slurpt onze tijd op en maakt een grap van samenwerking. Dat kan dus effectiever. Op het internet zijn veel meer verschillende functionaliteiten gekomen, die samenwerking veel gemakkelijker en leuker maken. Wave wil die nieuwe functionaliteiten combineren met de goede aspecten van email.

En het geeft je de mogelijkheid om heel veel verschillende sites, blogs en tools te vullen met tekst vanuit 1 applicatie : Google Waves. Dat is natuurlijk eng, maar aan de andere kant : het zal ook wel lekker zijn om een centrale communicatieplek te hebben voor al  het werk wat je kan doen op het internet.

Zal het ons lukken om te stoppen met tijd te verliezen aan email  ? Eerlijk gezegd : ik betwijfel het – Google Wave biedt nu zoveel meer extra afleiding dan “alleen” email, dat ik mij nauwelijks kan voorstellen dat bedrijven ook de positieve kanten van kunnen zien. Misschien introceren ze dit het eerst in het callcenter – om de communicatie met de klanten te centraliseren, want die dames moeten zo langzamerhand behoorlijk gek worden van al de verschillende manieren waarop klanten tegenwoordig bij het bedrijf binnenkomen.

En voor de rest : het zal een geweldig speelding worden. Ik ga het met veel plezier uitproberen – ik hou jullie op de hoogte.

8 reacties

  • Jacques

    Interessant – ben zeer benieuwd of het inderdaad niet nog meer tijd gaat kosten. En, in welke mate er nog enige privacy overblijft – aangezien Google wel erg veel registreert…

    Doet denken aan: http://www.spicebird.com/ – Wave kombineert uiteraard alle Google diensten.

    Voor real-time editing gebruiken we dit: http://etherpad.com/ – zonder franje, maar het voldoet.

    Ik ga Wave in ieder geval wel proberen.

  • Ewout Wolff

    Hai Jacques,

    Ja, zo zie ik het ook : Wave lijkt op een hele hoop, maar dan toch ook weer anders. Zat vanavond te denken aan een boek, waar continue aan geschreven wordt (in Real Time), een wiki waar je alle edits kan terugspelen en daardoorheen dan allerlei plugins, apps, bots en dergelijke. Spannend en verwarrend tegelijk. Nog meer worden deze gevoelens gevoed door het bericht dat Google ook niet weet waar het met Wave heen gaat 😉

    Wat voor mij duidelijk is: onze leesrichting zal hierdoor veranderen: het gaat niet meer van boven naar anderen, de een na de ander en dan klaar. Teksten zullen door elkaar heen gaan lopen in tijd en volgorde.

    Dat lijkt mij behoorlijk inspannend. Misschien valt dit op te lossen, als een Wave onthoudt waar jij de laatste keer was, toen je de Wave verliet. Dat zou dan weer een grote Plus zijn t.o.v. de huidige maillawines en Twitter tsunamis, waarbij het lastig te volgen is wat een reactie op wat was.

    Een dergelijke ontwikkeling zou ook voorkomen dat je aan je computer gekluisterd moet zijn, om een discussie nog te kunnen volgen: je zet de discussie gewoon aan wanneer jij er klaar voor bent en ziet hoe het verhaal zich verder spint.

    Het zou wel mooi zijn als Waves zich letterlijk gaan ontwikkelen als de vergaarstroom rond een discussie/meme of gedachtenstroom. Dan zou je precies zien wat er speelt in je buurt, bedrijf of forum : je kan dat zien aan de dikte van de stream, het aantal mensen dat actief participeert en de rijkheid van de argumenten. Zeker als een dergelijke stroom lang blijft doorlopen.

    Dat zou dan een hoop ge-OH in de rest van de organisatie voorkomen : iedereen kan zien wat de laatste stand van zaken is in de Wave. (maar of we deze transparantie ooit krijgen ? Ik betwijfel het.)

    Kortom : wat ik hierboven schrijf klinkt bekend: het gaat over timing, structuur en volgbaarheid van een gesprek. Zo oud als de weg naar Rome – hier werd al over gedisscussieerd door de voor- en tegenstanders van Flat- of Threaded discussion.

    Maar de mogelijkheden om dit in behoorlijk nieuwe omgevingen te doen, met hulpinstrumenten en in veel gevallen : Real Time : dat geeft ons allen hopelijk de kans om gemakkelijker en beter gesprekken online te voeren.

    Goed om te horen dat we dus binnenkort een Wave met elkaar beginnen, Jacques 😉

  • Jacques

    Mooie ‘analyse’ 🙂 Maar, zoals je zelf al aangeeft, zullen (helaas) ook dergelijke tools nauwelijks bijdragen aan transparantie. Het gaat er om welke informatie er wordt in gestopt. Door wie. En op welk tijdstip. En het allerbelangrijkste: wie krijgt welke info te zien? Daarnaast is er natuurlijk altijd het beveiligings-aspekt: stop alles in Wave en het blijkt een lek te bevatten…
    Maar goed, het biedt zeker potentieel – nu is informatie en dokumentatie meestal versnipperd, daar zou zeker iets kunnen worden verbeterd met zulke geintegreerde applikaties.
    Hier is er nog een: http://www.zimbra.com/products/ – en pikant… van Yahoo!

  • Ewout

    Jacques, natuurlijk is het zo: garbage in, garbage out. Google Wave zal ons niet ineens keurig nette mensen maken. 😉 Bedankt voor de link: ik ga daar even goed voor zitten en naar kijken.

    Iets waar ik nog over aan het puzzelen ben en waarschijnlijk een aparte blog post voor nodig heb, is de fundamentele verandering die je met Wave zou kunnen krijgen. Hiermee bedoel ik: sinds de Chinezen en Mesopotamiers lezen we van boven naar beneden. Waarbij iedereen aanneemt dat boven eerder is geschreven dan onder. Zo worden miljarden brieven, artikelen en zelfs emails gestructureerd.

    Verander je dit, dan moet de perceptie van tijd en volgordelijkheid ook gaan veranderen als mensen je Wave lezen. Dat lijkt mij nog best lastig.

    Een andere gedachte: emails, brieven e.d. zijn nu lineair: je begint je verhaallijn en je kan tot aan het einde van een boek schrijven, maar dan is het echt afgelopen. Het is een rechte lijn.
    Een Wave daarentegen kan de vorm aannemen van een eeuwig draaiende cirkel: als je een discussie hebt, waar continue nieuwe elementen in komen. Of waar iets nieuws aan toe wordt gevoegd. Dat lijkt mij lastig lezen: je zal je bewust moeten worden van je assumpties over het soort document wat je openslaat : is dit een lineair bericht, moet ik het maken hiervan terugspoelen, staat boven of onderaan het meest boeiende aspect ?

    Laat ik mij aan mijn eigen afspraak houden: wordt vervolgd 😉

  • MM

    […] uitgebreide post over Google Wave te lezen. Verder is een interessante beschouwing geschreven door Ewout Wolff van Onedaycompany. De demo was best lang, 1 uur en 20 minuten, maar is toch de moeite waard om te bekijken. […]